Die maandelikse Willy

Hallo hallo,

Daar zijn we weer, ek leef nog, ek hoop julle ook. Ik heb me er lang tegen verzet om weer aan een verslag te beginnen, maar ik moet er dan toch weer aan geloven. De laatste weken heb ik er niet echt tijd en zin voor gehad eigenlijk, mede omdat jullie het grootste gedeelte toch al mee hebben gekregen aan de hand van m’n miljard foto’s op facebook. Ik ga jullie dan toch maar wat nieuws proberen te vertellen, samen met de dingen die jullie op de foto’s ook wel hebben gezien, want we hebben natuurlijk wel vanalles meegemaakt in de 2 weken “roadtrip”. Wat me de laatste anderhalve week heeft weerhouden van het schrijven is een woeste serie die ik aan het kijken ben, die dingen zijn nogal verslavend. Ik heb de afgelopen anderhalve week 36 afleveringen gezien, dusss druk druk druk hier in Afrika.. “Breaking Bad” heet ie btw, wel een aanrader ;)

Ehmm ik weet niet alles precies meer, maar ik zal beginnen bij de laatste dagen voordat we vertrokken op onze 2 weekse vakantie van 24 maart t/m 7 april. De Jetta was gefixt die week en we hadden er het volste vertrouwen in dat die het wel vol zou houden 2 weekjes dwars door Zuid-Afrika (4500 km gereden uiteindelijk). We hebben volgens mij die donderdag of vrijdag pas definitief besloten dat we zouden vertrekken dat weekend. Uiteindelijk zijn we dan ook vertrokken, en wel op een zondag, zodat we vrijdag en zaterdag nog mooi op stap konden.. De teller voor Petert en mij stond toen op 29 dagen uitgaan volgens mij, netjes aantal in minder dan 2 maanden als je het mij vraagt..

Enfin, zondag dan eindelijk vertrokken na onze lange en goede voorbereidingen voor de vakantie. Om een uur of 6 ’s morgens vertrokken richting onze tussenstop Gariep. Dat was een uurtje of 6 rijden volgens mij. Daar was de grootste dam van (zuid)-afrika volgens mij, dus dat was wel lachen om te bekijken, een metertje of 80/90 was ie hoog. Verder was er niet veel te doen daar. We zijn ’s middags ff rondgegaan om een hostel te zoeken en na een paar belletjes was het raak. Die pipo vroeg wel iets teveel geld naar onze mening, maar we hebben er in ieder geval een tostibouwunit aan overgehouden. We “namen aan” dat ie bij de prijs zat inbegrepen, of het ook echt zo was….. Helaas zat de auto verder al tot de nok toe vol..

Maar goed, volgende ochtend vroeg richting Kaapstad geklapt, een kilometertje of 8/900 nog. Onderweg nog bijna wat vlees overgehouden voor op de bbq, maar helaas. Een stuk of 10 van die vogelapparaten staken de snelweg over, maar Stan kreeg het voor elkaar om er PRECIES tussendoor te vlammen, www.watkanjewel.nl Stan ;) De bavianen die langs de snelweg zaten te chillen waren wel slim genoeg om niet over te steken, dat had de Jetta ook niet overleefd ben ik bang.. Een paar dagen later toen we al van Kaapstad wegreden ontsnapten we weer aan de dood trouwens, in de verte zagen we al iets aparts op de weg en naarmate we dichterbij kwamen besloot Glenn gelukkig toch maar ff uit te wijken naar de andere baan. Als we dat apparaat geraakt hadden waren we zeker los van de grond gekomen, een komodo varaan was er niks bij.. Die zuid-afrikaanse sabeltandleguaan was minstens zo breed als de weg… 4-baans ;)
Maaaar niet alleen dieren zorgen voor rare tafarelen op de weg, onze Huijbers zorgt af en toe ook voor entertainment. De snelwegen hier zijn vaak 1-baans en zonder middenberm. Zodra je een auto in wil halen gaat die op de “vluchtstrook” rijden, zodat jij er langsaf kan. Soms is er echter wel een middenberm en kun je met een gerust hart mensen inhalen, dus dat is ff opletten soms. Op een gegeven moment rijden we dus op zo’n 1-baans weg met een hoop verkeer voor ons. Stan dacht van, ik ga ff op de rechterbaan rijden op m’n dooie gemakkie op de automatische piloot.. “Stan?” – “Stan?!” - “STAN?!!, WAT DOE JE?!” was wat Glenn zei toen er een vrachtwagen op ons af kwam.. “Oh huh, ik dacht dat het hier 2-baans was” zei meneertje toen ie terug naar de linkerbaan ging :P (en toen was ik officieel ineens de enige die nog geen spoken heeft gezien achter het stuur)

Ehm waar waren we.. Dusss eindelijk aangekomen in Kaapstad hebben we ons hostel opgezocht en zijn we ff de stad wat rond gaan lopen. Wist je dat agenten in Kaapstad beginnen te toeteren en bijna boos worden als je wacht op rood licht terwijl er geen auto aankomt? Nja dat is dus zo.. Verder zouden we internet hebben in het hostel, niks aan gelogen. 40 mb voor 1 apparaat voor de hele week :O Dat was dus ff afkicken. Verder zat er nog een of andere Jap in dat hostel die elke dag dezelfde meuk aan het opwarmen was op de “overloop” zeg maar. De eerste keer dat we hem vroegen: “how you doin’?” zei ie: “Cooking” en we dachten dat hij het verkeerd verstaan had, maar de keer erop zei ie het weer.. prachtig. Dat hebben we nog vaak herhaald ;)

De volgende ochtend kon de echte vakantie dan eindelijk beginnen, we zijn naar de Tafelberg gegaan zonder eten of drinken om “even” met de kabelbaan omhoog en omlaag te gaan. Het was echter rattetakkedruk daar, een rij van minstens een uur. Toen gingen we ff informeren of we niet die 500/600/700/10.000 omhoog konden lopen, dat kon. “3 kwartier voor fitte mensen en anders 1,5 uur” zei die &*^*@, dus wij gingen ervoor.. Flesje water en een mars moest wel genoeg zijn ^^. Uiteindelijk was de hel pas afgelopen na een uurtje of 2, wat een teringeind over rotsen klimmen en dergelijke, we waren uitgeput en gingen kapot van de honger en dorst. De rest van de tafelberg inclusief het uitzicht hebben jullie gezien als het goed is, het was prachtig. We zijn met het kabelbaantje weer naar beneden gegaan. We hadden trouwens geluk, want die dag is uiteindelijk de enige dag geweest met mooi weer en zonder wolken op de berg. Maar goed dat we gewoon omhoog gebanjerd zijn.. Later zijn we nog ff naar Lion’s Head (berg naast tafelberg) en de karbonkelberg (stenen in het water) geweest en hebben we daar nog wat kiekjes geschoten..

Dag 2 van Kaapstad zijn we naar kaap de goede hoop geweest, wat echt mooier was dan we van tevoren gedacht hadden. Het puntje van Afrika zoals ze zeggen, prachtige kleur van de zee en .. nja je hebt de foto’s wel gezien denk ik :) Helaas eindigde de dag wat minder, met het nieuws dat ons Petertje aangereden was thuis. Kaap de goede hoop my ass..

De rest van de week zijn we langs alle mooie baaien geweest en hebben we niet veel aparts meer uitgespookt. We zijn een paar keer op stap geweest en hebben bijna elke avond in de “Bazar” gegeten. Goedkoop voeier, maar je werd er gratis ziek van en de helft was ZO smerig dat je uiteindelijk nog steeds veel geld kwijt was.. Het op stap gaan viel een beetje tegen voor zo’n grote stad vol met studenten, maar we hebben ons goed vermaakt. Elke avond werden we in de kroeg dan ook vergezeld door een paar “vrouwen” uit Thailand. Mooi om te zien hoe alle kerels (vooral afrikanen) heel de avond met hen ging praten en dansen en GEEN idee hadden over wat sommige mannen in Thailand met zichzelf doen. Stan zei iets tegen me over een adamsappel en voelde aan z’n eigen keel en toen we naar zo’n “vrouwtje” keken bleek dat ze naar ons aan het kijken was en liet ze haar keel zien, without a “joey’s apple” ;)
Verder zijn we nog naar het voetbalstadion geweest, maar dat was helaas gesloten. Waterfront (mall) hebben we ook nog afgestruind, maar verder niet veel aan overgehouden, het is een groot winkelcentrum met vooral kleding, niks voor ons dus. In het waterfront zelf zat nog wel een aquarium, waar we nog flink wat lol gehad hebben. Het was een best mooi aquarium met woeste vissen en als hoogtepunten een McDonalds-achtig speelding waar we met z’n allen in pasten, een kikkertje dat op geld liep waar ik precies in paste en een huge wereldkaart waar we zeker een kwartier mee zoet zijn geweest. Foto van het eindresultaat stond ook bij mn foto’s volgens mij.. Dat was het wel zo’n beetje.

We zijn uiteindelijk een dagje langer in Kaapstad gebleven dan gepland, omdat ons haaienduiken uitgesteld was vanwege het weer. Die dag hebben we HE-LE-MAAL niks uitgevreten. We hebben ff bij de mac zitten internetten en dat was het volgens mij.. Zondag zijn we naar Hermanus gereden, waar je supergoed walvissen kan spotten (van juni tot november) dus dat was ook wel mooi ^^. We hadden een leuke “backpackers” om te logeren met 2 hondjes, een paar katten en een biljart, dus dat viel reuze mee. We zijn daar geweest tot dinsdagochtend, om naar het haaienduiken te gaan. Het duiken tussen de witte haaien (metertje of 4-6) stond bovenaan mn lijstje dus ik was woest blij dat het uiteindelijk TOCH door kon gaan. Het was echt super geregeld allemaal en we hebben iets van 8/9 verschillende haaien gezien. De trip duurde iets van 4 uur, wat voor 3 van de 4 kornuiten iets teveel van het goede was. Ik ben uiteindelijk 2 keer in de kooi gedoken, terwijl de rest het bij 1 keer gelaten heeft. 2 stonden hun ontbijtje over de rand te werken, terwijl Stanneke zich “groot” probeerde te houden en z’n maag met moeite probeerde niet te laten uitpersen.. De mooiste bovenwaterfoto’s staan op facebook, de onderwaterfoto’s moeten nog ontwikkeld worden, we zijn benieuwd. De filmpjes zijn natuurlijk leuker om te zien, maar die kunnen niet op facebook allemaal. Ik heb 1 filmpje dat een haai de kooi ramde en nog een keer met zn staart tegen de kooi aan vlamde terwijl ik in de kooi zat, dat was best.. hoe zal ik het zeggen.. woest.

Toeeeeeeeen zijn we naar Knysna gereden daarna, waar we een mooi tochtje gemaakt hebben door het bos (1,8 km lopen ofzo) over gladde paden en door het water om bij een waterval te komen. In het begin waren Peer en ik blij dat we schoenen aan hadden ipv de slippertjes van Glan en Stenn, maar daar kwamen we wel op terug toen we door het water moesten banjeren. De eerste oversteek hebben Peter en ik ons nog kunnen redden door een meter of 6 over een boom heen te lopen die over het water lag, maar daarna moesten we er toch aan geloven en op blote poten verder. Bij de waterval aangekomen, was er een “zwembad” waar Glenn geen nee tegen kon zeggen en dook er ff in.. tja wat moet je nou zeggen tegen zo’n jongen dan he, die wil echt ALLES meegemaakt hebben hier ;) Die dag zijn we ook nog ff naar een olifantenparkje geweest waar we olifanten mochten aaien en aan staarten mochten gaan hangen (ofzoiets). Dat was wel een vette ervaring, aangezien die beesten toch nog net iets lomper zijn dan ons Rambootje. De gast waar we mee meeliepen tussen de olifanten spoorde voor geen meter en zou ons het liefst nog ONDER die olifant leggen voor een foto. Hij sleurde me onder die olifant en zei dat alles goed was, totdat ie begon te lopen. Hij stond op de hak van mn schoen en een nanoseconde later stond ik weer veilig tussen de rest van de mannen. We hebben nog ff aan staarten gehangen enzo daarna. Ik wilde nog een foto maken van die bek van die olifant, maar durfde er niet recht voor te gaan staan. Toen pakte die gast mn camera en stak em letterlijk IN die bek van dienolliefant, voor mensen die de foto’s willen zien.. ik heb ze..

Bovenaan Stan’s lijstje stond de hoogste bungeejump ter wereld, waar we in de buurt waren, van de Bloukrans brug (zoek maar eens op). Die moest en zou van dat ding af donderen en hij wilde ons mee de afgrond in helpen. Peter en ik hadden zoiets van: “we zien wel als we daar zijn”, Glenn was wel al vastberaden, mja daar valt ook niet veel meer aan te verpesten natuurlijk ;) (K) Stan had gebeld en 4 man opgegeven om te gaan springen om 12 uur de volgende dag, we moesten er om 11 uur zijn. Daar aangekomen kregen we een formulier in ons hand en werden we meteen gewogen en moesten we 75 euro aftikken. Verstand op 0 en betalen dachten we, dan kunnen we niet meer terug. We kregen zo’n pakkie aan en moesten wachten totdat onze lading kon vertrekken, ongeveer 20 man gaat elk uur de brug op om te springen. Daar op de brug waren we na een minuut of 35 aan de beurt, met held Petertje voorop. We hebben allemaal ons verstand op 0 kunnen zetten en hadden zin om te springen. We konden ook niet goed over de rand kijken, wat ongetwijfeld geholpen heeft.. 216 metertjes hoog voor de mensen die het nog niet wisten, redelijk hoog kan ik je zeggen. “Als je de eerste 5 seconden overleeft, komt het wel goed” zei Peter, ik wist niet goed wat ik moest verwachten. NA mijn sprong snapte ik precies wat hij bedoelde, in de 5 seconden vrije val ging ik KAPOT. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt, iets in me zei dat ik weer omhoog moest en ik was dus ook als een dolle aan het spartelen. Ik werd bijna vergiftigd door de adrenaline volgens mij.. Mja na wat ontspanning en hoofd-schouder-knie-en-teen aan dat stiekske voelde ik me weer een stuk beter. Ik kan het iedereen aanraden :P We hebben allemaal de foto’s en de video van de sprong gekocht trouwens, dus als je benieuwd bent, got them..
De rest van de dag hebben we nog wat gevlogen aan kabels door het bos van tsitsikamma heen, ook wel lachen om te doen. Ik ben ff vergeten hoe het heet..

De laatste 2 dagen hebben we nog ff door het Addo Elephant Park gevlamd, waar we op de eerste dag iets van 100 olifanten gezien hebben. Ook hiervan moet je de filmpjes zien eigenlijk, dat ze net voor- en achterdoor de witte bolide liepen. We hebben voor het eerst buffels gezien, en nog een hoop en van dichtbij ook. Neushoorns waren niet aan ons besteed en giraffen hadden ze helaas niet. Verder hebben we nog steeds niet goed leeuwen gezien en een luipaard is zo’n beetje onmogelijk op safari. Volgende week misschien een paar dagen Krugerpark om toch alles nog te gaan spotten (van dichtbij).

Dat was wel zo’n beetje de 2 weekjes vakantie. Ik heb een keer niet alles proberen uit te typen, omdat ik dan weet dat ik op een kantje of 10-20 zou komen en dat wil ik jullie niet aandoen.. (vond dit weer lang genoeg om te typen eerlijk gezegd)

Met stage gaat het nog z’n gangetje, we moeten wat dingetjes aanpassen, maar ik denk wel dat we het gaan halen.. zal wel moeten.

Het op stap gaan is niet echt leuk geweest de laatste weken in onze vaste tent helaas en het weer wordt ook slechter. De winter gaat nu beginnen en het is nu iets van 20 graden overdag denk ik. Thuis hebben we geen verwarming en m’n dunne en iets te kleine dekentje gaat me ook niet helpen in deze barre ijstijd ben ik bang. Sommige mensen van jullie zou ik zo onderhand wel weer eens willen zien, ik kan niet wachten om weer in m’n auto te rijden en ons Rambootje heb ik ook al lang genoeg moeten missen. Dat ik van de week gedroomd heb dat ie me niet kwam ophalen op schiphol en dat ie niet eens opkeek toen ik weer thuiskwam deed me dan ook niet echt goed ;)

Afgelopen week hadden we wel nog ff een hoogtepuntje met een of ander poeierfeest, prachtig! Komend weekend gaan we naar Pretoria, om daar op stap te gaan en om een keer een rugbywedstrijd te zien, dat is hier nogal populair.. Blue Balls tegen een of andere club, geen idee en boeit me ook niet.

Alaaf en tot over precies 8 weken (misschien komt er nog wel een blog voor die tijd, maar ik beloof niks meer ;))