Verslagje nummero 38 ofzo

Mensen en de rest,

Daar is ons weer, eerder dan verwacht waarschijnlijk ;) We hebben niet zo veel meer meegemaakt, maar ik zag de kans weer schoon om wat van jullie tijd te verdoen..

2 weken geleden zijn we maar eens gaan kijken om te gaan sporten. Squashen is het uiteindelijk geworden. We hebben racketjes gekocht en hebben ondertussen een keer of 3 gesquashed. Ik had het nog nooit gedaan, maar dankzij de menige uurtjes op de tennisbaan “vroeger” gaat het wel redelijk en is het goed te doen. De eerste keer dat we gegaan zijn hebben we zowat elke spier verrekt die we hebben. Koud op de baan en meteen sprinten en uitstrekken om een bal te halen. Na een paar maanden geen sport was dat natuurlijk wel te verwachten..

Vorig weekend zijn we zoals ik al verteld had naar Pretoria gegaan. Een uurtje of 2 rijden van hier. Dat is blijkbaar ook een stad met veel studenten waar we goed uit zouden kunnen gaan. Vrijdagmiddag zijn we vertrokken naar ons hosteltje. We hadden 2 kleine kamertjes waar we vrijdag en zaterdag geslapen hebben. Ik met stanneke op een kamer van 3 bij 4 ofzo in een stapelbedje en zonder stroom. Dat bed was zo wankel als iets, als iemand van ons zich omdraaide dan zwenkte dat bed aan de bovenkant een halve meter uit ofzo. Mja verder hebben we ons nog wel vermaakt met het schommelbankje buiten, gratis internet en de pizzeria waar we zelf onze pizza konden samenstellen. Vrijdagavond zijn we op stap geweest, was wel lachen maar niks aparts. Zaterdag zouden we dan naar de rugbywedstrijd gaan. Daarvoor moesten we onze kaartjes voor 12 uur ophalen bij een PostNet. Wij half pretoria doorgereden om zo’n ding te vinden. De eerste die we vonden waren gesloten. Bij de derde hebben we maar ff op de deur gekeken en zagen we dat het een nationale feestdag was :S. Dusss geen kaartjes voor ons. We zijn toen maar naar het stadion gereden om vast kaartjes te halen en dat lukte gelukkig. We hebben nu dubbel betaald voor onze kaartjes mja helaes pindakaas zeggen ze dan.

De wedstrijd zelf was wel lachen, een supergroot stadion dat vol zat met gezinnetjes en van die fanatiekelingen met ringen door hun neus, hoorns op hun kop en blauwe ballen aan hun helm (ze heten trouwens wel blue bulls blijkbaar ipv blue balls, foutje moet kunnen baas). We weten nog steeds niet goed wat de regels zijn, maar we zijn er iig achter ondertussen dat een touchdown 5 punten is en zo’n “vrije trap” zullen we het maar noemen, 3 punten. We zaten maar een beetje mee te schreeuwen wanneer de rest begon te schreeuwen. Helaas hebben we weinig van die touchdowns gezien, dan ging het publiek echt helemaal los. Bij die vrije trappen was het applaus maar aan de magere kant. 1 touchdown (van de 2 volgens mij) heppik iig vastgelegd met mn camera, die natuurlijk weer als vastgelijmd zat aan mn handpalm anderhalf uur lang. De eindstand was 30 – 19 voor de blue bulls, de tegenstanders waren trouwens de australische waratahs, zoiets.

Afgelopen week was het voor jullie misschien een feest met koningsdag en dergelijke, maar wij hebben hier vollebak thuis zitten werken aan stage. Heel het bedrijf was een week vrij, maar wij hadden nog genoeg te doen. We hebben ineens bezorgde berichten gekregen van leraren over onze stage. Peter en ik snappen nog niet goed waar ze zich druk over maken mja. Nu wordt komende week het moment van de waarheid, want onze leraar wil met ons bedrijf skypen over onze voortgang. School en het bedrijf zitten namelijk niet helemaal op 1 lijn wat betreft onze opdracht. Ik hoop maar dat ze eruit komen.. Wij hebben in ieder geval afgelopen week hard gewerkt om ze wat meer vertrouwen te geven in ons slagen..
Maar goed, we hebben afgelopen koningsdag dus maar overgeslagen. Er was een feest in Pretoria voor alleen Nederlanders met gratis drinken en gratis bitterballen en frikandellen. Dat zagen we eigenlijk wel zitten mja wederom helaas……. Die laatste dingetjes kan ik onderhand wel weer gebruiken na meer dan 3 maanden.

Gisteren wilden we weer gaan squashen, maar toen bleek dat die knakentoko weer gesloten was. Aangezien we wel een keer wat wilden doen na een week hard werken, zijn we maar ff de bios uit gaan checken hier. We hadden niet veel keus aangezien we aan de late kant waren, dus is het Oblivion geworden, wat een kutfilm. Het was wel SUPERgezellig, we zaten met 8 man in de zaal. Het halen van eten en drinken was nog het leukste van alles. Ze hadden een vitrine met vanalles erin. “doe mij maar skittles” - “Ja die hebben we niet” – “Hoezo niet, ik zie er daar 1000 liggen” – “Ja ik kan die vitrine niet openmaken” – “Ok dan doe maar m&m’s” – “hebben we niet”.. daar lag de vitrine natuurlijk ook vol mee. Nja je snapt dat wij omstebeurt besteld hebben en dat vrouwtje HELEMAAL gek hebben gekregen met ons gezever over die skittles en m&m’s. Van tevoren hadden we dat vrouwtje van de kassa ook al voor de gek gehouden. “de printer doet het niet, maar jullie zitten in zaal 6, stoelen B4 tm B7” – “C7??” – “No, BEEE seven” – “E seven?”.. dat konden we nog wel heel de avond volhouden, maar we hadden haast.. Nja toen de film gekeken, echt een drama. We zaten onze tijd daar uit te zitten. Nu weet ik zeker dat die toekomstachtige Science-fiction films niet voor me weg zijn gelegd.

Na de film konden we wel wat drank gebruiken dus zijn we ff naar de impala gegaan. Daar was blijkbaar een studentenfeest. Heel de kiet stond ramvol en volgens mij was 80% vrouw, wel wat anders dan in Nederland over het algemeen. We hebben lichtelijk wat bier en jagermeister op en we waren zoals verwacht helemaal naar de klote. ’s Nachts nog ff Nico wakker gemaakt om een uur of 4 omdat we onze sleutel vergeten waren, mja dat issie wel gewend ondertussen.

Gisteren kreeg ik dan het nieuws te horen dat de M5 verkocht was, waar ik ook al geen afscheid van heb kunnen nemen helaas. Ik hoop toch wel dat dit het laatste was wat verdwenen is sinds mijn vertrek. Ik heb in ieder geval weer genoeg om aan te schaffen als ik weer thuis ben over een dag of 44, het is zo ook maar saai en kaal ben ik bang. Ik heb al wat ideetjes, maar ik weet niet of iedereen daar zo blij van wordt…

Verder hebben we de jacuzzi maar weer eens aangestookt tot precies 40 graden dit weekend. Dat hadden we wel verdiend na een week hard werken in de “meivakantie”.. Vandaag ff het huis opgeruimd en uit wezen eten voor de 824ste keer sinds we hier zijn.

En last but not least, de schrijver van dit stukje is een ali illegali op het moment, net als de rest van de jongens hier. We hebben meer dan een maand geleden een verzoek gedaan om ons visum te verlengen, maarr daar hebben we nog niks van gehoord.. Ben benieuwd.

Tot siens